Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Lysimachia linum-stellatum & Blitum bonus-henricus

fotò
fotò
Lin(-estela)

Lysimachia linum-stellatum

Primulaceae

Noms en français : Astéroline en étoile, Lin étoilé.

Descripcioun :
Lou lin-estela flouris à la debuto dóu printèms dins li relarg secarous de basso Prouvènço. Es uno pichoto planto que fai de flour mistoulino. D'un poun de vist boutani, èi pas un lin que fai parti de la famiho di Primulaceae. Se recounèis à soun long "calice" estela que soubro de tèms après la cabusso di petalo, e l'estiéu à si gros fru redoun (fotò).

Usanço :
Couneissèn pas d'usanço particuliero pèr aquelo planto. Escriéure au site se n'en sabès mai.

Port : Erbo
Taio : 1 à 10 cm
Fueio : óupousado
Tipe bioulougico : Teroufite
Cicle bioulougico : Planto de l'an

Gènre : Lysimachia
Famiho : Primulaceae


Ordre : Ericales

Coulour de la flour : Blanco
Petalo : 5
Ø (o loungour) flour : 0,4 mm
Flourido : Printems

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 0 à 600 m
Aparado : Noun
Mars à mai

Liò : Tepiero seco - Garrigo
Estànci : Termoumediterran à Coulinen
Couroulougi : Mediterrano-Atlantico
Ref. sc. : Lysimachia linum-stellatum L., 1753 (= Asterolinon linum-stellatum (L.) Duby )

fotò
fotò
Sangàri

Blitum bonus-henricus

Amaranthaceae Chenopodiaceae

Àutri noum : Espinarc-bastard, Cago-chin, Erbo-dóu-bouen-Enri, Ouerlo, Orlo.

Nom en français : Epinard sauvage.

Descripcioun :
Lou sangàri es uno planto bèn couneigudo que trachis dins lis ancian cast de fedo e lis ermas riche en azouto. Se recounèis à si fueio en lanço que lou dessouto èi cubert d'esflourado blanco.

Usanço :
"Las raviolos d'erbo 'mé de sangàris soun bèn bouonos" (J.-L. Domenge, LMT, op.cit. p. 58). "Lous sangàris, li chal pas manjar cruds, perqué li a souvènt lou parpalhou' dedins. Lei chal fa couire" (ibid.). Vaqui la receito de la farço de "raiolos" d'Emile Franco (Barver-06) : "A-lei, si mete d'erbos (bletos o sangàrigou), de froumai, en pòu de petrino (ou de viando de dobo), dous òus, en pòu de cebo, de givert e, se voulès, de bàlicou" (A. Grinda, Lou Barverenc, op. cit., p. 76.

Port : Erbo
Taio : 10 à 80 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Blitum
Famiho : Amaranthaceae
Famiho classico : Chenopodiaceae


Coulour de la flour : Verdo
Petalo : ges
Ø (o loungour) flour : 2 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Ca
Autour basso e auto : 100 à 2600 m
Aparado : Noun

Liò : Cast - Ermas - Escoumbre e proche dis oustau - Champ
Estànci : Subremediterran à Subaupen
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Blitum bonus-henricus (L.) C.A.Mey., 1829 (= Chenopodium bonus-henricus L., 1753 )

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RRR
ges
R
ges
ges
C
CCC
CCC

Lysimachia linum-stellatum & Blitum bonus-henricus

C
CC
C
CCC
CCC
R
RR
ges

Coumpara Lin(-estela) emé uno autro planto

fotò

Coumpara Sangàri emé uno autro planto

fotò